19 آوریل 2024- یک مطالعه ی جدید نشان داده است که بیماران مبتلا به سندرم حاد کرونری (ACS) که به تازگی دیابت شیرین (NDDM) برای آنها تشخیص داده شده است، با چالش‌های قلبی متابولیکی تشدید شده‌ای، مشابه با بیمارانی که برای مدت طولانی مبتلا به دیابت شیرین بوده اند، مواجه می شوند. یافته ها به صورت آنلاین در Diabetes Research and Clinical Practice در هشتم آوریل 2024 منتشر شد.

بیماراندیابتیسطح کلسترول HDL کمتر و سطح تری گلیسیرید بالاتری را در مقایسه با همتایان غیر دیابتی، در کنار افزایش دور کمر و شاخص توده بدنی (BMI) نشان دادند. علاوه بر این، آن‌ها نکروز گسترده‌تری را در مقایسه با بیمارانی که از قبل به دیابت قندی مبتلا بودند، تجربه کردند.

در حوزه ی سلامت قلب و عروق، تعامل بین دیابت شیرین و سندرم حاد کرونری یک چالش چند وجهی برای بیماران و پزشکان ایجاد می کند. مطالعات اخیر روند نگران کننده ای را روشن کرده است: دیابت ملیتوس تازه تشخیص داده شده در بیماران مبتلا به سندرم حاد کرونری نه تنها با مشخصات قلبی متابولیک نامطلوب افراد مبتلا به دیابت طولانی مدت مشابهت دارد، بلکه نشان دهنده ی یک حمله ایسکمیک میوکارد بالقوه گسترده تر است. این کشف بر نیاز حیاتی برای استراتژی‌های مدیریتی مناسب و افزایش هوشیاری در کار بالینی تأکید می‌کند.

همگرایی دیابت شیرین و سندرم حاد کرونری نقطه تلاقی محوری دو نگرانی بزرگ سلامتی است. سندرم حاد کرونری، شامل شرایطی مانند انفارکتوس میوکارد و آنژین ناپایدار است که نشان دهنده تظاهرات حاد بیماری عروق کرونر (CAD) است که یکی از علل اصلی مرگ و میر در سراسر جهان می باشد. در همین حال، دیابت ملیتوس تأثیر موذیانه خود را از طریق مکانیسم های مقاومت به انسولین، هایپرگلایسمی و التهاب سیستمیک اعمال می کند و محیطی را برای عوارض قلبی عروقی ایجاد می کند.

تأثیر دیابت شیرین تازه تشخیص داده شده بر پارامترهای متابولیک و میزان نکروز میوکارد در بیماران مبتلا به ACS به طور کامل بررسی نشده است. دکتر لوکیانوس رالیدیس و همکارانش از دانشگاه ملی و کاپودیستری آتن و بیمارستان عمومی دانشگاه ATTIKON در یونان، تاثیر NDDM را بر ویژگی‌های متابولیک قلبی و نکروز میوکارد در بیماران ACS بررسی کردند.

مطالعه یCALLINICUS-Hellas Registry ، یک مطالعه مشاهده‌ای چند مرکزی آینده‌نگر در حال انجام است که پایبندی به درمان کاهش‌دهنده چربی (LLT) را در میان بیماران مبتلا به سندرم حاد کرونری در یونان ارزیابی می‌کند. سه گروه در این مطالعه با هم مقایسه شدند: الف) بیماران تازه مبتلا به دیابت قندی(گلوکز ناشتای غیرطبیعی، HbA1c مساوی یا بیشتر از 6.5% و بدون سابقه قبلی دیابت- گروه NDDM)، ب) بیماران بدون دیابت شناخته شده با HbA1c کمتر از 6.5%(non-DM)، و ج) بیماران مبتلا به دیابت قبلی(DM).

این مطالعه به یافته های زیر منجر شد:

•  شیوع دیابت قندی جدید در بین 1084 بیمار 6.9 درصد بود. سطح کلسترول HDL در بیماران مبتلا به NDDM در مقایسه با بیماران غیر دیابتی کمتر [38 در مقابل 42 میلی گرم در دسی لیتر] و سطح تری گلیسیرید در بیماران مبتلا به NDDM بیشتر [144 در مقابل 115 میلی گرم در دسی لیتر] بود.

•  بیماران NDDM هر دو شاخص توده بدنی (29.5 در مقابل 27.1 کیلوگرم بر متر مربع) و دور کمر (107 در مقابل 98 سانتی متر) بالاتری نسبت به بیماران غیر دیابتی داشتند.

•  بیماران مبتلا به سندرم حاد کرونری (ACS) که اخیراً به دیابت شیرین (NDDM) مبتلا شده بودند، نسبت به بیماران مبتلا به DM قبلی، نکروز میوکارد گسترده تری داشتند.

محققان نتیجه گیری کردند که بیماران مبتلا به سندرم کرونری حاد مبتلا به دیابت شیرین که به تازگی شناسایی شده اند، مشخصات قلبی متابولیکی نامطلوبی مشابه با بیماران مبتلا به دیابت قبلی دارند و ضایعه میوکارد گسترده تری را تجربه می کنند.

منبع:

https://medicaldialogues.in/diabetes-endocrinology/news/newly-detected-diabetes-patients-with-acute-coronary-syndrome-experience-more-extensive-ischemic-myocardial-insult-study-127281